Ministerio de Industria, Turismo y Comercio LogoMinisterior

Preguntas frecuentes

 

Respondemos todas aquellas dudas referentes a los diferentes procesos implicados en la propiedad industrial.

Borrar palabras clave
Todas
Propiedad Industrial
Marcas y Nombres Comerciales
Marcas colectivas y de garantía
Prueba de uso
Marcas internacionales
Transformaciones
Patente nacional y modelo de utilidad
Certificado complementario de protección
Patente europea y validación
Solicitud internacional PCT
Restablecimiento de derechos
Transmisiones y licencias
Tasas
Gestión y valoración de patentes
Representación
Agentes de la propiedad industrial (API)
Examen de calificación europeo (EQE)
Representación y Brexit
Clasificaciones
Nulidad y caducidad de marcas y nombres comerciales

Patentearen balioa, funtsean, eskatzaileari berari eta teknologia transferitzen duten erakundeei, bankuei zein arrisku-kapitaleko sozietateei interesatzen zaie.

Horri buruzko ikerlanetan, patente baten balioa zehazteko erabil daitekeen adierazle multzo bat identifikatu da.

Ondorengo aipamen kopurua askotan erabiltzen da patente baten balioaren adierazle sendo gisa. Ondorengo aipamenak baloratze prozesuan dagoen patenteari ondorengo agirietan egiten zaizkion aipamenak dira. Aipamenen analisiaren emaitza patentearen aipamen sarea deituriko lotura sare bat da, eta tasazioa egiteko erabili ohi da. Patente bati buruz egiten den aipamen kopuruak bere garrantzi zientifikoa adierazten du eta, ondorioz, balioa.

Patentearen balioaren beste adierazle batzuk:

- egiletza-adierazpen kopurua eta horien kalitatea
- patente familiaren neurria
- patentearen iraupena
- patente-eskaeren aurreko aurkakotzen emaitza

Faktore edo «balio-adierazle» horiek patentean eragin positiboa edo negatiboa izan dezakete. Etxe baten balioan kokapenak, logela kopuruak, ikastetxeren bat gertu izateak eta abarrek eragiten duten bezala.

Azterlan estatistikoen bidez, balio oso handiko patente nahiko gutxi dagoela frogatu da, eta balioaren diferentziala herrialde batetik bestera aldatzen dela.

2005ean egindako ikerlan batean, PatVal-UEy erakundeak patenteen balio ekonomikoa kalkulatu zuen. Horretarako, 9.000 patente baino gehiagori buruzko datuak bildu zituen, adibidez: balioa eta asmakizunaren testuingurua deskribatzen zuten ezaugarri ugari. Azterlanaren arabera, lagineko patenteen % 7,2k bakarrik zeukaten 10 milioitik gorako balioa (bakoitzak); % 68k, berriz, milioi bat euro baino gutxiagokoa zeukaten.

Enpresa helburuetarako patenteen tasazio metodoak bi taldetan bereiz daitezke: kuantitaboak eta kualitatiboak. Patenteen edo patente-zorroen balorazio-metodo kuantitatiboen bidez, patentearen moneta-balioa kalkulatu ohi da. Oinarrizko hiru kategoriatan banatzen dira:

1. Kostuaren metodoa: Kostuaren teorian, antzeko asmakizun bat enpresa barruan edo kanpoan egin eta patentatzearen kostuak hartzen dira kontuan. Kontabilitateko liburuak kudeatzeko erabili ohi den metodoa da.

2. Merkatuaren metodoa: Merkatua oinarrian duten metodoek berriki egindako antzeko eragiketetan ordaindu diren prezioen arteko aldeak hartzen dituzte kontuan patenteen balorazioa egiteko. Metodo horiek erabiltzeko, merkatu aktibo bat, elkarren mende dauden bi alderen arteko jabetza industrialaren truke konparagarria eta eragiketaren prezioari buruzko behar adina informazio behar dira.

3. Diru-sarreren metodoa: Diru-sarreretan oinarrituriko metodoek patentearen balizko diru-sarrerak neurtzen dituzte; alegia, patentearen egungo balioa zehazten da etorkizuneko diru-sarreren estimazioak (interesak kenduta) kontuan izanda.

Hiru metodoek alde onak eta txarrak dituztenez, kasuan-kasuan erabaki behar da zein den egokiena. Hortaz, beti da komenigarria aholkularitza legala eta profesionala eskura izatea. Hona hemen hiru metodoen alde on eta txarrei buruzko ikuspegi orokorra:

 

Abantailak

Eragozpenak

Kostuaren metodoa

patentea sozietatearen liburuetan ageri denez, errekonozimendu handiagoa izango du.

- Patentearen balioaren adierazle erabilgarria da etorkizuneko etekinak bistakoak ez diren patenteen kasuan.

- Patenteak garatzeko kostuen eta etorkizuneko diru-sarreren arteko korrelazio zuzenik ez dago.

- Patenteek etorkizunean eragingo dituzten diru-sarrerak ez dira kontuan hartzen.

- Kostuen metodoak gehiegizko gastua eragin dezake.

Merkatuaren metodoa

- Tasazio metodo nahiko erraza da.

- Beste metodo batzuen baliozkotasuna egiaztatzeko lagungarria da.

- Jabetza industrialeko merkatu formaletan baino ezin da erabili.

- Prezioei buruzko informazio esanguratsua, oro har, ez da publikoa izaten.

- Jabetza industrialaren berezitasunek edozein alderaketa zailtzen dute.

Diru-sarreren metodoa

- Erraz samarra da.

- Baliteke behar diren datuak sozietatearen urteko kontuetan eta merkatuari buruzko informazioan egotea; eskudiru-fluxua hauteman edo aurreikusi ahal izateko aukera dago.

- Ziurtasunik gabeko metodoa izan daiteke eta hipotesi subjektiboen mendekoa.

- Ziurtasunik gabeko eta urruneko esku-diru fluxuak kalkulatu behar dira, baita deskontua ere.

Tasazioa egiteko ikuspegia hartzailearen arabera aldatu behar da (adibidez; balizko inbertsoreak, barne kudeatzaileak, eta abar).

Sozietate gehienek diru-sarreren metodoa lehenesten dute.