Que diferenzas hai entre unha indicación xeográfica e outros signos distintivos?

Ademais das indicacións xeográficas, existen outros signos que permiten distinguir produtos e/ou servizos no mercado. Son as denominacións de orixe, as marcas individuais, colectivas e de garantía, e os nomes comerciais.

A denominación de orixe defínese como un nome que identifica un produto orixinario dun lugar determinado, unha rexión ou un país, cuxa calidade ou características débense fundamental ou exclusivamente a un medio xeográfico particular, cos factores naturais e humanos inherentes a el, e cuxas fases de produción teñan lugar na súa totalidade na zona xeográfica definida. Actualmente, só se poden protexer mediante esta figura os produtos agroalimentarios, os viños e as bebidas alcohólicas. Por exemplo, denominación de orixe cualificada Rioxa, denominación de orixe protexida Queixo de Murcia.

Os produtos que cumpran cos requisitos determinados polo prego de condicións da respectiva denominación de orixe poderán usar o nome protexido por esta, o símbolo da Unión establecido para o efecto, a mención «denominación de orixe protexida» e a abreviatura «DOP».

A marca de produtos e servizos é o signo que distingue no mercado os produtos ou servizos dunha empresa, ben sexa de carácter individual ou social. A marca ten como función diferenciar e individualizar no mercado uns produtos ou servizos doutros produtos ou servizos idénticos ou similares, así como identificar a súa orixe empresarial. Como exemplos podemos citar:

• M2988370 “ZARA BASIC” rexistrada para produtos de perfumaría, cosméticos, bolsos de man, pezas de vestir e calzado, entre outros.
• M2995882 rexistrada para servizos de seguros, operacións financeiras e monetarias e negocios inmobiliarios:

O nome comercial é o signo ou denominación que identifica unha empresa no tráfico mercantil e que serve para distinguila das demais empresas que levan a cabo actividades idénticas ou similares. Como, por exemplo, o N0430340 “Larrys” rexistrado para restaurantes de comida para levar e servizos de comidas e bebidas para levar.

A marca colectiva é aquela que serve para distinguir no mercado os produtos ou servizos dos membros dunha asociación de fabricantes, comerciantes ou provedores de servizos. O titular desta marca é a devandita asociación. Como exemplos podemos citar:

• M3565774 “CLOCHINA VALENCIANA”, rexistrada para mariscos e moluscos, entre outros.
• M3619566, rexistrada para publicacións, servizos de asistencia en materia de negocios, valoracións fiscais, servizos xurídicos, entre outros:

A marca de garantía é aquela que garante ou certifica que os produtos ou servizos aos que se aplica cumpren uns requisitos comúns, en especial, no relativo á súa calidade, compoñentes, orixe xeográfica, condicións técnicas, modo de elaboración do produto etc. Esta marca non pode ser utilizada polo seu titular, senón por terceiros a quen este autorice, tras controlar e avaliar que os produtos ou servizos deste terceiro cumpren os requisitos que a devandita marca garante ou certifica. Como exemplos de marcas de garantía rexistradas:

• M3616293, para carne de cordeiro e cabrito:

• M4067792, para a administración de asuntos de negocios de establecementos polo miúdo, servizos de venda polo miúdo de diferentes produtos, servizos de cámara de comercio para a promoción comercial, de negocios ou do comercio, entre outros: